مصرف غذا ماهی و رفتار تغذیه در ماهی، نتیجه مصرف غذا تغییری است که بین گرسنگی، ولع و سیری قرار دارد. گرسنگی یک نیاز فیزیولوژیکی برای غذا ماهی است.
از جمله تحریک قوی برای رفتار تغذیه. به دنبال غذا و مصرف آن است. سیری، حس فیزیولوژیکی و منطقی «سیری» است که پس از مصرف غذا ماهی در حین اشتها یا ولع اتفاق می افتد.
از سوی دیگر، میل به خوردن است که معمولاً با ادراک مادی (یافته، عطر، طعم) غذا مرتبط است مصرف شود.
غذا ماهی یکی از معتبرترین سیگنال‌های خارج از بدن ماهی است که می‌تواند رفتار تغذیه و رشد را برانگیزد.
آمادگي و تركيب آن با عمل كردن بر هورمونهاي مسئول كنترل غدد درون ريز آنها، كنترل كليدي اين فرايندها را اعمال مي كند.
برخی از تنظیم‌کننده‌های مرکزی و محیطی اشتها به غذا ماهی در ماهی‌ها تحت تأثیر یک وعده غذا ماهی قرار می‌گیرند و نوسان‌هایی را در میزان بیان و/یا ترشح آنها در هر وعده غذایی نشان می‌دهند.
چنین تغییراتی در ماهی ها در هورمون مغز شناسایی شده است. جستجوی غذا ماهی و دریافت آن در ماهی با مجموعه ای از اعمال رفتاری همراه است که از طریق یک کار حمایتی بین سیستم عصبی و غدد درون ریز مطابقت دارند.
کنترل رفتار مصرف غذا ماهی یک پیشرفت چند وجهی قابل توجه است که شامل ذرات است
تعاملات بین مغز و نشانه های حاشیه ای حسگرهای متابولیک واقع در سیستم عصبی مرکزی ماهی ها فضایی را برای سیستم های هیپوتالاموس برای دریافت اطلاعات تغذیه ای فراهم می کند.
امکان کنترل کیفی مصرف غذا ماهی را فراهم می کند. عوامل عصبی منشا هیپوتالاموس کنترل غذای مصرف شده توسط ماهی را تسهیل می کنند.
بنابراین، با ادغام بین سیگنال های گرسنگی و سیری که شامل آپلین و نوروپپتید Y برای نشانه های گرسنگی و آمیلین و کوکائین و رونوشت تنظیم شده با آمفتامین برای نکات سیری.
به همان اندازه که مهم است، شرکت های شیلات و آبزی پروری بیشتری را در جلوگیری از رشد و تولید مثل ماهی با تغییر غذا ماهی و یا تنظیمات غدد درون ریز علاقه مند می کند.
