میگوهای کوچک اما قدرتمند راهی خوشمزه برای دریافت برخی از آن مواد مغذی فوق العاده ارزشمند در غذاهای دریایی هستند.
تغذیه میگو
ممکن است زیاد به نظر نرسند، اما نگاهی به آنچه در 6 اونس میگو سوخاری زعفرانی پخته می‌کنید بیندازید (این مقدار تقریباً همان مقداری است که معمولاً در یک وعده غذایی پالئو می‌خورید.
متأسفانه، رژیم غذایی مدرن کمبود گلوکزامین دارد، زیرا ما به طور منظم مفاصل و بافت همبند حیوانات دیگر را نمی خوریم.
اگر به فواید مکمل‌های گلوکزامین برای افرادی که از آرتریت و سایر مشکلات درد مفاصل رنج می‌برند، نگاه کنید، می‌توانید ببینید که چقدر ناسالم است.
می توانید مکمل های گلوکزامین را در هر داروخانه ای خریداری کنید، اما بیشتر آنها فقط عصاره های خالص شده از پوسته میگو (یا سایر سخت پوستان) هستند.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک دسته از آب میگو را دم کنید: پوسته های میگو زنبوری هندیجان را در یک قابلمه یا آهسته پز قرار دهید، روی آن را با آب بپوشانید و 1 تا 2 ساعت بجوشانید.
برخلاف مایه‌ای که از استخوان تهیه می‌شود، آب میگو به دلیل نازک بودن پوسته آن زمان بسیار کمی می‌برد تا پخته شود.
با این حال، این مشکل بزرگی نیست، زیرا راه حل بسیار ساده و بسیار خوشمزه است: آنها را با کره آغشته کنید، یا از آنها در سس شیر نارگیل تند لذت ببرید.
این است که زنجیره تولید میگو – راهی که میگو از اقیانوس به بشقاب شما می رسد – پر از نقض حقوق بشر و خطرات زیست محیطی است.
برای یک چیز، اکثریت قریب به اتفاق میگو لابستر ارزان در جهان در تایلند تولید می‌شود که اغلب توسط کارگران مهاجر برمه‌ای که در معرض تعداد وحشتناکی از نقض حقوق بشر هستند، تولید می‌شود.
این قیمت واقعی میگو وارداتی ارزان است.
روی برچسب ذکر نشده است، اما این بدان معنا نیست که واقعی نیست.
بسیاری از روش‌های شاه میگو ببری مورد استفاده برای صید میگو از نظر زیست‌محیطی نیز فاجعه‌بار هستند: صید ترال (تنها کشیدن یک تور غول‌پیکر در اطراف کف دریا و بیرون انداختن هر چیزی که ماهی‌گیر نمی‌خواهد) اکوسیستم اقیانوس را از زمین نابود می‌کند.
- منابع:
- تبلیغات:
