به گفته Ross Penhallegon، باغبان خدمات توسعه دانشگاه ایالتی اورگان، کودهای آلی مانند کود گوگرد کشاورزی، کمپوست یا پودر استخوان مستقیماً از منابع گیاهی یا حیوانی به دست می‌آیند و کودهای معدنی مانند سولفات آمونیوم یا فسفات آمونیوم اغلب کودهای تجاری یا مصنوعی نامیده می شوند زیرا آنها یک فرآیند تولید را طی می کنند، اگرچه بسیاری از آنها از ذخایر معدنی طبیعی به دست می آیند.
کودهای معدنی معمولاً فقط حاوی مقدار کمی مواد مغذی هستند – به طور کلی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد و گاهی اوقات ریز مغذی ها، به تنهایی یا ترکیبی و این مواد مغذی به شکلی هستند که به راحتی در دسترس گیاهان هستند و با این حال، از آنجایی که آنها به سرعت از خاک از بین می روند، ممکن است مجبور شوید گیاهان را چندین بار در طول فصل رشد کود فسفر بالا گرومور دهید، مگر اینکه از نوع خاصی با فرمولاسیون آهسته رهش استفاده کنید.
کودهای آلی معمولاً حاوی مواد مغذی گیاهی در غلظت های کم هستند و بسیاری از این مواد مغذی قبل از اینکه گیاهان بتوانند از آنها استفاده کنند، باید توسط باکتری‌ها و قارچ‌های خاک به اشکال معدنی تبدیل شوند، بنابراین معمولاً آهسته‌تر آزاد می‌شوند، مخصوصاً در هوای سرد که میکروب‌های خاک آنقدر فعال نیستند.
اما کودهای آلی مزایایی دارند و آنها مانند کود مایع پتاسیم گاهی اوقات روی خاک پوسته ایجاد نمی کنند و آنها حرکت آب را در خاک بهبود می بخشند و به مرور زمان به خاک ساختار می بخشند و مواد ارگانیک میکروب های مفید را تغذیه می کنند و کار خاک را آسان تر می کنند و اما ممکن است قیمت آنها بیشتر از کودهای شیمیایی یا معدنی باشد، زیرا غلظت کمتری دارند و مواد مغذی کمتری برای پوند فراهم می کنند.
از آنجایی که بسیاری از کود سبز غیر آلی غلیظ و بسیار محلول هستند، استفاده بیش از حد و آسیب رساندن به گیاهان آسان‌تر است و کود تازه و بدون کمپوست می تواند به گیاهان شما نیز آسیب برساند، زیرا برخی از کودها حاوی مقادیر مضر نمک هستند و آنها همچنین می توانند منبع دانه های علف های هرز باشند.
- منابع:
- تبلیغات:
