می دانید که سرکه انگور خانگی به طور گسترده ای به عنوان ادویه و نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود. آنها به عنوان یک غذای کاربردی در نظر گرفته می شوند که حاوی بسیاری از ترکیبات زیست فعال با فواید سلامتی هستند.
سرکه انگور همچنین می تواند منبع ترکیبات معدنی باشد. کمیت و تنوع آنها را می توان با عوامل محیطی و شرایط رشد مانند دما، ترکیب معدنی خاک، آلودگی فلزات سنگین، در دسترس بودن نور خورشید و همچنین رقم انگور و مرحله رسیدگی میوه تعیین کرد.
هدف از این مطالعه تعیین محتوای مواد معدنی در سرکه انگور خانگی به دست آمده از تخمیر خود به خود بود. پنج رقم مختلف انگور (Vitis vinifera L.) در این مطالعه استفاده شد (Cabernet Cortis، Johanniter، Solaris، Souvignier gris و Prior).
علاوه بر این، اثر افزودن قند در فرآیند تخمیر بر میزان مواد معدنی مورد بررسی قرار گرفت. محتوای معدنی با استفاده از روش ICP-OES تعیین شد. در بین نمونه های مورد تجزیه و تحلیل، پتاسیم فراوان ترین عنصر (936.07-1472.3 میلی گرم در لیتر سرکه) بود.
تجزیه و تحلیل مقایسه ای نشان داد که محتوای کلسیم، آهن و کروم در سرکه های تهیه شده از ارقام قرمز به طور معنی داری بیشتر از سرکه های سفید رنگ بود. به نوبه خود، سرکه های تهیه شده از واریته های انگور سفید از نظر آماری دارای محتوای بالاتری از پتاسیم بودند.
رنگ سرکه تأثیر قابل توجهی بر محتوای عناصر باقی مانده در آنالیز نداشت. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل آماری هیچ تفاوت معنی‌داری را در محتوای مواد معدنی مورد تجزیه و تحلیل در هیچ یک از ارقام انگور مورد استفاده بین نمونه‌های با و بدون افزودن شکر نشان نداد.
سرکه های انگور از مشتقات انگور تخمیر شده با ویژگی های معمولی در مورد عطر و طعم آن هستند. آنها در یک فرآیند تخمیر دو مرحله ای تولید می شوند [2] و عملاً هر منبعی با محتوای کربوهیدرات بالا می تواند به عنوان ماده اولیه برای ساخت سرکه عمل کند.
